Technologia otrzymywania nanomateriałów ziem rzadkich

www.epomaterial.com
Obecnie zarówno produkcja, jak i zastosowanie nanomateriałów przyciągają uwagę różnych krajów. Chińska nanotechnologia stale się rozwija, a produkcję przemysłową lub produkcję próbną z powodzeniem przeprowadzono w nanoskali SiO2, TiO2, Al2O3, ZnO2, Fe2O3 i innych materiałach proszkowych. Jednak obecny proces produkcyjny i wysokie koszty produkcji to jego fatalna słabość, która będzie miała wpływ na powszechne zastosowanie nanomateriałów. Dlatego konieczne jest ciągłe doskonalenie.

Ze względu na specjalną strukturę elektronową i duży promień atomowy pierwiastków ziem rzadkich, ich właściwości chemiczne bardzo różnią się od innych pierwiastków. Dlatego też sposób przygotowania i technologia obróbki końcowej nanotlenków metali ziem rzadkich również różnią się od innych pierwiastków. Do głównych metod badawczych należą:

1. Metoda wytrącania: obejmująca wytrącanie kwasem szczawiowym, wytrącanie węglanem, wytrącanie wodorotlenkiem, wytrącanie jednorodne, wytrącanie kompleksacyjne itp. Największą cechą tej metody jest to, że roztwór szybko zarodkuje, jest łatwy do kontrolowania, sprzęt jest prosty i może wytwarzać produkty o wysokiej czystości. Trudno jednak je filtrować i łatwo agregować.

2. Metoda hydrotermalna: przyspiesza i wzmacnia reakcję hydrolizy jonów w warunkach wysokiej temperatury i ciśnienia oraz tworzy rozproszone jądra nanokrystaliczne. Metodą tą można uzyskać proszki nanometrowe o równomiernym rozproszeniu i wąskim rozkładzie wielkości cząstek, ale wymaga to sprzętu pracującego w wysokiej temperaturze i pod wysokim ciśnieniem, co jest drogie i niebezpieczne w obsłudze.

3. Metoda żelowa: Jest to ważna metoda przygotowania materiałów nieorganicznych i odgrywa znaczącą rolę w syntezie nieorganicznej. W niskiej temperaturze związki metaloorganiczne lub kompleksy organiczne mogą tworzyć zol w wyniku polimeryzacji lub hydrolizy i tworzyć żel w pewnych warunkach. Dalsza obróbka cieplna może wytworzyć ultradrobny makaron ryżowy o większej powierzchni właściwej i lepszej dyspersji. Metodę tę można przeprowadzić w łagodnych warunkach, uzyskując proszek o większej powierzchni i lepszej dyspergowalności. Czas reakcji jest jednak długi i trwa kilka dni, co utrudnia sprostanie wymogom industrializacji.

4. Metoda w fazie stałej: rozkład w wysokiej temperaturze przeprowadza się poprzez związki stałe lub pośrednie reakcje w fazie stałej. Na przykład azotan pierwiastka ziem rzadkich i kwas szczawiowy miesza się za pomocą mielenia kulowego w fazie stałej w celu utworzenia związku pośredniego w postaci szczawianu pierwiastka ziem rzadkich, który następnie rozkłada się w wysokiej temperaturze w celu uzyskania ultradrobnego proszku. Metoda ta charakteryzuje się wysoką wydajnością reakcji, prostym wyposażeniem i łatwą obsługą, ale powstały proszek ma nieregularną morfologię i słabą jednorodność.

Metody te nie są unikalne i mogą nie mieć pełnego zastosowania w przypadku industrializacji. Istnieje również wiele metod przygotowania, takich jak metoda mikroemulsji organicznej, alkoholiza itp.

Aby uzyskać więcej informacji, skontaktuj się z nami

sales@epomaterial.com


Czas publikacji: 6 kwietnia 2023 r